دویست و هفت.

   نمی‌دونم چی می‌شه که یه وقتایی به خودت می‌آی و می‌بینی وجودت رو غصه گرفته. از اون وقتایی که به‌زورم شده نمی‌تونی یه لبخند تحویل کسی بدی. چی می‌شه واقعا؟

   پ.ن: کاش انقدر همه‌چی گرون نمی‌شد که می‌تونستم با آرامش هر وقت دلم خواست یه دسته‌ی کوچیک نرگس بگیرم بیارم خونه بذارم رو اوپن آشپزخونه. :-آه

منبع